Ubój z konieczności
Zwierzęta po urazach – kto, co i jak?
Do uboju z konieczności na terenie gospodarstwa kwalifikuje się zwierzę, które doznało urazu tj.(złamanie kończyny, kręgosłupa), który uniemożliwia zwierzęciu poruszanie się a tym samym transport do rzeźni. Ponadtonie wykazuje objawów chorobowych oraz nie było wcześniej leczone.
O tym czy zwierzę może być poddane ubojowi z konieczności w gospodarstwie decyduje Lekarz Weterynarii. Jeżeli taka decyzja zapadnie należy skontaktować się z rzeźnią, która deklaruje możliwość przyjęcia tuszy i narządów zwierzęcia orazspełnia wymogi dotyczące przyjmowania zwierząt poddanych ubojowi z konieczności poza rzeźnią. Następnie należy skontaktować się z Powiatowym Lekarzem Weterynarii właściwym ze względu na lokalizację gospodarstwa, który dokona badania przedubojowego i wystawi Urzędowe Świadectwo. Ubój z konieczności przeprowadzić może wyłącznie ubojowiec posiadający stosowne dokumenty potwierdzające jego kwalifikacje. Mięso pozyskane ze zwierzęcia poddanego ubojowi z konieczności, w każdym przypadku poddawane jest badaniu poubojowemu przeprowadzonemu przez urzędowego lekarza weterynarii w rzeźni. Badanie to ma na celu dokonanie oceny, czy mięso jest zdatne, czy też niezdatne do spożycia przez ludzi, zanim zostanie wprowadzone na rynek.
Dokumenty towarzyszące
- – oświadczenie rolnika – stwierdzające tożsamość zwierzęcia oraz zawierające informacje na temat weterynaryjnych produktów leczniczych lub innych środków, jakie podawano zwierzęciu lub wobec niego stosowano, z wyszczególnieniem dat podawania i okresów karencji;
- Paszport
- informacja dotycząca łańcucha żywnościowego dla zwierząt kierowanych do uboju
- poświadczenie lekarza weterynarii – stwierdzające korzystny wynik badania przedubojowego, datę i czas przeprowadzenia tego badania, przyczynę dokonania uboju z konieczności oraz informację na temat leczenia, jakiemu poddane było to zwierzę.
- Świadectwo urzędowe wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii
Wypadki zwierząt gospodarskich (świń, owiec, kóz, krów oraz koni) skutkujące złamaniami kończyn, urazami kręgosłupa lub innymi konsekwencjami, również ograniczającymi naturalne poruszanie się, są podstawą do przeprowadzenia uboju z konieczności. Transport do rzeźni zwierzęcia w takim stanie nie spełniałby wymogów dobrostanu powodując zbędny ból i cierpienie, więc uboju z konieczności dokonuje się w miejscu przebywania zwierzęcia.
Jak czytamy w Biuletynie Informacji Publicznej, w pierwszej kolejności należy wezwać lekarza weterynarii, który dokona oględzin zwierzęcia i podejmie decyzję o zastosowaniu leczenia, uboju z konieczności albo uśmiercenia. Jeśli zapadnie decyzja o uśmierceniu zwierzęcia, dokonuje tego osobiście lekarz weterynarii, poprzez podanie środka usypiającego. Jest to najgorsza dla hodowcy możliwość, gdyż tusza musi zostać poddana utylizacji, przy czym warto pamiętać, ze koszty utylizacji pokrywa Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Ewentualną opcją jest, za zgodą powiatowego lekarza weterynarii, przeznaczenie jej do skarmienia mięsożernych zwierząt futerkowych.
Jeżeli zapadnie decyzja o dokonaniu uboju z konieczności hodowca powinien skontaktować się z rzeźnią, która deklaruje możliwość przyjęcia tuszy i narządów wewnętrznych zwierzęcia poddanego takiemu ubojowi. Przewiezienie ich jest konieczne, ponieważ w rzeźni urzędowy lekarz weterynarii, po dokonaniu badania poubojowego, wydaje ocenę przydatności mięsa do spożycia, co jest konieczne do uratowania wartości rzeźnej zwierzęcia.
Po potwierdzeniu możliwości przyjęcia tuszy w rzeźni należy skontaktować się z powiatowym lekarzem weterynarii, który dokona badania przedubojowego i wystawi urzędowe świadectwo zdrowia.
Kolejnym etapem jest znalezienie osoby mogącej dokonać uboju, czyli posiadającej kwalifikacje takie same jak w przypadku uboju w rzeźni. Powinna ona dokonać ogłuszenia, uboju i wykrwawienia. Ubój powinien być przeprowadzony jak najszybciej oraz w sposób nie powodujący zbędnego bólu i cierpienia zwierzęcia. W przypadku usunięcia żołądka oraz jelit, co jest możliwe pod nadzorem wezwanego urzędowego lekarza weterynarii, po oznakowaniu ich w sposób pozwalający na identyfikację z daną tuszą, muszą razem z nią zostać przetransportowane do rzeźni. Przewiezienie powinno nastąpić niezwłocznie po zakończeniu uboju, jeżeli nie jest to możliwe w ciągu 2 godzin należy zapewnić warunki chłodnicze dla transportowanej tuszy.
Posiadamy wszystkie niezbędne pozwolenia i kwalifikacje do przeprowadzenia uboju z konieczności!
Ponadto zwierzęciu muszą towarzyszyć odpowiednie dokumenty tj.:
W przypadku przeprowadzenie uboju z konieczności należy zgłosić to Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w czasie 7 dni od zdarzenia albo 2 dni jeśli doszło do uboju świń na terenach objętych restrykcjami związanymi z ASF.
Pomożemy załatwić wszystkie formalności!